Uit Evidence Based Practice onderzoek blijkt dat de vijf taakprocessen van de verkeerstaak in de praktijk nagenoeg onuitvoerbaar zijn.
Concreet is er sinds 2010 al twijfel door het destijds gehouden onderzoek.
Verbazingwekkend is dan wel dat er 14 jaar later nog niets mee gedaan is.
De vijf taakprocessen die hieronder genoemd worden, hebben ook geen wetenschappelijk onderbouwing blijkens onderzoek uit 2010.
Om de huidige vijf taakprocessen eerst even te benoemen in de juiste volgorde:
Als eerste Waarnemen, (het opnemen van de juiste informatie).
Gevolgd door het tweede voorspellen, (wat er kan of zou kunnen gebeuren).
Daarna als derde evalueren, (informatie voor jezelf uitleggen en verwerken).
En als vierde beslissen, (het nemen van de juiste beslissing).
Ten slotte vijfde handelen, (het werkelijk uitvoeren).
Even ter verduidelijking: al deze taakprocessen, moet je razendsnel kunnen uitvoeren.
De verkeerstaak die rijinstructeurs in de basis leren en aan leerlingen via de rijlessen over moeten dragen, blijkt een theorie te zijn die al minimaal sinds 2010 niet begrepen wordt.
Waarom kloppen deze vijf taakprocessen niet.
Vooraf is de belangrijkste reden van het niet kloppen van deze 5 taakprocessen is dat alle vijf processen beïnvloed worden door en afhankelijk zijn van je eigen perceptie en achtergrond als persoon en in dit geval van de beginnende bestuurder.
Je start met waarnemen volgens de huidige wijze.
Maar dan zal het wel exact duidelijk moeten zijn wat je moet waarnemen.
Als je niet weet wat je moet waarnemen, is het voorspellen onmogelijk.
De taakprocessen die daarop volgen kunnen ook niet goed uitgevoerd worden.
En doordat de huidige manier van opleiden examengericht is, is de aandacht voor deze taakprocessen er niet.
De leerling is niet bezig met deze vijf taakprocessen, die heeft het druk genoeg met alle handelingen die uitgevoerd moeten worden om de (les)auto op de weg te houden en door het verkeer heen te rijden en mee te rijden.
Waarnemen is een passief proces en is niet de eerste van de vijf taakprocessen, maar de tweede!
In het verkeer, met name tijdens het autorijden, is visueel bewust waarnemen van cruciaal belang vanwege de vereiste om snel te reageren op veranderende situaties.
Hiermee is het zien van verkeersborden, andere voertuigen, voetgangers en obstakels van vitaal belang voor het maken van juiste beslissingen tijdens het rijden.
Daarentegen zijn er aspecten van waarneming tijdens het autorijden die niet strikt afhankelijk zijn van visuele informatie.
Dan hebben we het over geluiden van sirenes van hulpdiensten, trillingen van het stuurwiel etc.
Het is daarmee mogelijk om bepaalde aspecten van waarneming tijdens het autorijden te ondersteunen met andere zintuigen dan het gezichtsvermogen.
Echter het overgrote deel van de waarneming blijft afhankelijk van het zien.
Dit vraagt het vermogen om snel, nauwkeurig visuele informatie te verwerken.
Dat is cruciaal voor het veilig autorijden.
Hiermee het waarnemen is niet te kwalificeren als stap één, maar als stap twee.
Nogmaals:
Voorafgaand aan het waarnemen gaat het zien.
Zonder iets te zien kun je niet (bewust) waarnemen.
Dit houdt in dat we razendsnel aandacht besteden aan en betekenis geven aan wat we zien. Het bewust waarnemen kan worden beïnvloed door onze eerdere ervaringen, perspectief, verwachtingen en doelen.
Maar wat moet je dan (bewust) zien om (bewust) te kunnen waarnemen?
Concreet, als je de vraag met betrekking tot wat moet je zien om te kunnen waarnemen niet kunt beantwoorden, zijn
alle andere taakprocessen onuitvoerbaar en ontstaat verkeersonveiligheid.
Gevolgen voor het verkeer
Aan de ene kant wordt er gedacht om in alle opzichten rijbekwaam te moeten zijn.
En aan de andere kant wordt er het vertrouwen gegeven dat je rijervaring later moet en kunt gaan opbouwen.
Nu blijkt dat de rijbewijsleerlingen, de nog op te bouwen rijervaring interpreteren als later nog mogen leren autorijden en dus zonder gedegen kennis en vaardigheden het rijbewijs mogen halen.
Gevolg van deze interpretatie is dat taakprocessen verloren gaan.
Dit uit zich in onwenselijke gedragingen in het verkeer.